sambwan na lang!

Manila, here I cum!!! 

goodmorning

isang oras at labimpitong minuto. mahigit isang oras ko nang pinagmamasdan ang iyong natutulog na mukha. tangina. nakakagigil ang kakyutan mo na parang 2 years old na sanggol na kaysarap halikan. at oo, mahigit isang oras ko na ring pinipigilan ang sarili kong hagkan ang mga labi mong bahagyang magkahiwalay. marahang tumatakas ang mainit na bad breath sa maliit na siwang. pinipigilan ko ang sarili ko dahil ayaw kitang magising. sinisimsim ko ang mga bawat segundo, bawat minuto, ang bawat sandaling napagmamasdan kita nang hindi pixelated, close up at walang kolorete sa mukha - ang simple at inosenteng ikaw.

kaytagal kong hinintay ang kilig moment na ito. yung moment na madalas gamiting eksena sa mga pelikulang pagibig ang tema. yung eksenang kikilitiin nang wagas ang iyong kalamnan hanggang sa maihi ka. pakakabahin ka pero sa walang kasing sarap na paraan. kaytagal kong hinintay na madama ang mahiwagang torture na ito - ang ragasa ng naguumapaw, bottomless, hardcore na pagibig.

at tumunog ang makuteng alarm ng aking telepono. teach me how to dougie. dagling ang lahat, kasama ang maganda mong mukha, ay naging animo'y usok na unti-unting hinipan at binura ng hangin. 

gumising ako nang nakangiti. hindi ako nainis o naasar kahit parehas lang ang ibig sabihin ng dalawang iyon sa halip, inisip ko na lamang na darating din ang isang umagang ang lahat ng kilig moments na iyon ay hindi na nakalimbag lamang sa isang matamis na panaginip. 

wishes?

kaipokrituhan kung sasabihin ko sa inyong wala akong nais i-wish sa maswerteng petsang ito.

marami akong gustong hilingin kung mapagbibigyan man, bakit hindi diba? wala naman raw mawawala kung magwi-wish ka. mula sa pinakapayak hanggang sa pinakabonggang kahilingang maaari mong isipin. pwedeng materyal na bagay tulad ng bagong iphone, kotse o bagong sapatos. pwede rin namang mga bagay na intangible o hindi mahahawakan tulad ng kapayapaan, pagibig o di kaya e sana'y reglahin na ang syota mong na-delay ng period. oo, sige, subukan mong humawak ng regla.

11/11/11. eleven, eleven, eleven.

matagal na panahon bago maulit ang ganitong pambihirang pagkakataon. kaya nga pambihira diba? kung ilang taon o siglo man ay wag nyo nang itanong sa akin dahil hindi ako magaling sa math. basta yun ang alam ko, matagal na panahon.

maraming aligagang aligaga sa date na ito. may isang boksingero pa ngang itinaon ang kanyang kasal sa araw na ito. swerte raw. maaari kang mag-wish. pero ang tanong ko lang, bakit nga ba ang hilig natin sa mga hiling-hiling at mga swerte na yan?

kung pwede naman tayong bumangon araw-araw para gumawa ng hakbang para maabot natin ang mga minimithi nating mga pangarap, bakit nananatili pa rin tayong naniniwala sa mga swerte-swerte shits na yan? hindi pambihirang petsa, bulalakaw, palakang may supang barya o alignment ng mga stars ang magbibigay sa atin ng bagong iphone, magandang bahay o magagarang kotse. hindi compatibility ng mga zodiac signs ang magbibigay sayo ng kilig moments with your labidabs. hindi lucky color o lucky number ang magbibigay sayo ng tamang sagot sa mga exams kundi si lucky seatmate - joke.

sabi nga ni zenaida seva,

"Hindi hawak ng mga bituin ang ating kapalaran - mga gabay lamang sila. Mayron tayong freewill, gamitin natin ito."

siguro panahon na para tigilan na natin ang kaugaliang ito. sa halip na sisihin lang natin ang bulok na gobyerno, bakit hindi tayo magsumikap pa lalo? sa halip na umasa tayo sa swerte, bakit hindi na lang tayo ang gumawa ng paraan para abutin ang mga pinapangarap natin?

o di kaya, sa halip na humangad pa nang labis, bakit hindi natin subukang makuntento sa kung anung sapat at magpasalamat naman sa lahat nang biyayang ipinagkaloob sa ating ng Diyos.