Ang Maging Isang Puta

Kalapati sa sanga
Butas-butas na bulsa
Nag-aalab na tiyan
Ibenta ang katawan

    Kulay lila na ang kalangitan. namamahinga na ang araw at pumutok na ang buwan. tapos na ang araw para sa iba ngunit maguumpisa pa lamang ang sa kanya. ganito ang rutinaryo ng kanyang buhay. kagigising pa lamang nya mula sa mahaba-habang pahinga. tumungo sya sa lababo at pandalas na naghilamos ng mukha. doon din mismo ay ang lamesa. umupo sya upang lagyan ng kaunting laman ang tiyan. bahaw at pangat. di na nya nakuhang magbukas ng bentilador sa lamig ng hanging hatid ng nagbabadyang bagyo. matapos kumain ay tumungo na agad sa banyo. pandalas ang paghubad at dali-dali ang pagbuhos. gumapang ang malamig na tubig mula ulo hanggang suso pababa ng katawan. hinawakan ang sabon at mariing nilinis ang animo'y nanlilimahid na katawan. nagbanlaw. muli ay idinampi ang isang kamay sa sabon at kinuskos ang ari. kinuskos na wari ba'y maruming-marumi kesehodang maubos ang sabon. kailangan mabango ulit ito bago ikalakal. isinuot nya ang isang pulang baro. nagsuklay. nagpulbo na para bang hiwalay ang mukha sa leeg. gumuhit ng pulang lipstik sa nguso. sa huling beses ay sumulyap sya sa salamin at saka tinungo ang pintuan. handang handa na naman sya sa isang gabi ng pagkayod (o pagpapakayod).

    Buhay na buhay ang lungsod sa masisiglang ilaw na handog ng ahensya ng turismo. maingay ang lansangan dahil sa mga busina at tunog ng makina. nakihalo na rin ang pakikipagtawaran ng mga parokyanong makukwarta at ng mga kapwa nya puta. may mga naka-uniporme, may naka-baro rin tulad nya, mayroon din namang naka-pambahay lang. iba-iba sila ng hubog, sari-sari ang amoy. ngunit iisa lamang ang nagdala sa kanila sa ganitong kalakaran - ang sumpa ng kahirapan. sa nagdarahop na tao, isang mabisang solusyon upang may ipanglaman sa tiyan ay ang magbenta ng ari-arian. kagamitan sa bahay, alahas, damit o alagang hayop. pero kung wala ka nang maipagbili, anu pa nga ba edi ipagamit ang sarili. tulad nya, ito rin ang kanyang natatanging kapitan upang manatiling buhay. para sa kanya, ito lamang ang maipagbibili nya na hindi nauubos o nababawasan man lang.

    Kumaway sya sa isang kotse. bahagyang nag-ayos ng buhok at ibinaba nang kaunti ang baro upang sumilip sa mundo ang kanyang mapang-akit na mga suso. gumapang nang marahan ang sasakyan sa kanyang harapan at nagbaba ng bintana ang kostumer. umpisa na ng tawaran.

magkano?
500, iyong-iyo ang aking katawan.
300. take it or leave it.
 
  Di na sya nagdalawang isip pa. di sya maaaring tumanggi sapagkat sa tumal ng kostumer ay baka umuwi na naman syang walang panlaman sa tiyan. pandalas ang kanyang pagsakay sa kotse dahil baka maunahan pa sya ng ibang mangangalakal. mapapasabak na naman ang kanyang katawan. pero sa kanya ay ayos lang, sanayan lang naman. pagdating ng motel ay dali-dali syang hinubdan ng nag-iinit na adan. isinagawa ang bayad na kasunduan. sige ang sikad ng libug na libog na lalaki habang sya'y nakatitig sa kisame, iniiisip ang ipang-uulam sa kinabukasan.

dagling tumigil ang lalaki na para bang di nasiyahan. masyado na raw syang maluwang para sa tatlong daan. pilit syang pinatuwad ng hubad na amuhan. di sya makapiglas sa higpit ng pagkakahawak nito. animo syang isang pobreng dagang dinagit ng lawin. pwersahan syang pinasok sa puwitan. di man sya payag ay wala syang lakas upang lumaban. masakit ngunit ramdam nya ang kalam ng tiyan. naghalo ang malagkit na pawis at luha sa kanyang mukha. anong magagawa nya, isa lamang syang dukha.