dahil hindi naman talaga kami tumatae ng pera

kim tae hee

hindi kami tumatae ng pera. ako? humahawak ako ng tae para magka-pera.

at siyempre kung ganitong uri lang naman ang tae ang hahawakan ko, kayang kaya kong mag-hanapbuhay nang walang breaktime, walang off. wala lang, maka-segue lang.

o edi sige na nga, andun na tayo - nasa amerika kami, nasa pilipinas kayo. magkalayo talaga ang pagkakaiba. hindi mo na kailangan ng madidilaw na gulay na sagana sa bitamina ah (vitamin A) upang luminaw ang iyong paningin at makita ang kaibahan sa buhay dito sa amerika at dyan sa pilipinas. sige, oo, amerika nga. narito ang oportunidad, dolyares, trabaho at si charice pempengco. pero hindi ibig sabihin na pag naroon ka sa lugar na maraming ginto ay marami ka na ring ginto. hindi ganon mehn. kailangan pa rin naming pagtrabahuhan ang mga dolyares na ipinapadala sa pinas. at hindi lang basta papetix-petix na trabaho ito. pawis, puyat at sakit ng katawan ang kapalit ng mga yan. kung minsan kinakailangan mo pang mamura, ma-rape (mehganon?),  makalmot, mahipuan o makahawak ng tae para lang kumita ng pera. hindi naman kami mga negrong rapper na kahit walang edukasyon o hanapbuhay ay nakakalamon ng KFC araw-araw at nakatira sa mga mansyon at nakakapagmaneho ng mga magagarbong kotse na mas mahal pa sa lahat ng ari-arian mo.

hindi ibig sabihin na kapag sinabi naming mahirap ang buhay dito ay nagpapakasarkastiko kami upang wag kainggitan o wag hingan ng pera.

oo, nasa amerika kami pero kailangan din naming maghanapbuhay para kumita ng pera. kapag sinabi naming mahirap ang buhay, totoo yun, mahirap talaga ang buhay. nariyan pa rin naman ang bills ng kuryente, tubig, gas, telepono, selepono, inarnetz at porn sites. hindi naman nawawala ang mga bayarin dahil nothing in this world is free. at oo, umi-english ako bigla pag may pinupunto. lahat ay pinaghihirapan. wala naman sa kung nasaang bansa ka kung magtatagumpay o hindi eh. hindi ito naka-depende sa kung mayaman ang bansa mo o hindi. o well, sige sabihin na nating oo pala, may apekto rin yun. pero sa bandang huli, sa sarili mo pa ring pagsisipag at pagpupursigi nakasalalay kung magiging successful ka o maghihintay ka na lang ding maging rapper para yumaman.

hindi kami tumatae ng pera. masakit yon, lalo na't barya ang lalabas - wag na uy.